Facebookdemocratie

De afgelopen weken was ik met vakantie in het buitenland. Aan het zwembad van een vakantieresort bleef ik op de hoogte van het Zeeuwse politieke nieuws. Er gebeurde veel. Nog maar net gewend aan de tropisch warme zon zag ik op mijn iPad de berichten over de veranderingen in het openbaar vervoer in Zeeland. Vele Zeeuwen uitten hun ongenoegen over de veranderingen per 1 maart. En geheel in stijl met de tijdsgeest werd er een Facebookpagina gestart die al snel 3300 likes had. Kort daarna was er rumoer over het nieuwe logo dat de provincie Zeeland voortaan op briefpapier en website wilde gebruiken. De Zeeuwse leeuw was daarin verdwenen. Er kwam een gestileerd kronkelig lijnenspel voor terug. Zou ook mooi als logo kunnen dienen voor de nieuwe dienstregeling van het openbaar vervoer. Net zo kronkelig. Ook voor de terugkeer van de Zeeuwse leeuw kwam een Facebookactie op gang die maar liefst 7200 likes kreeg. Duidelijk waar de prioriteit van de Zeeuwen ligt. IJlings besloot het college van Gedeputeerde Staten om het besluit terug te draaien en na te denken over een logo met leeuw. De kosten waren ook te overzien, dus dat was makkelijk kiezen. Anders ligt het met veranderingen in het openbaar vervoer. Daar zijn al snel enkele miljoenen mee gemoeid.

Als net beëdigd Statenlid hield ik eind 2012 mijn eerste speech en die ging over de vast te stellen Start- en Kadernota Openbaar Vervoer. Als kersvers Statenlid mocht ik mij bezig houden met dat Zeeuwse openbaar vervoer. Precies een maand had ik de tijd om me op alle terreinen in te lezen. Hele rapporten waren er al over geschreven. De provincie moest in deze Statenperiode fors bezuinigen. Afgesproken was dat de kosten van het openbaar vervoer, inclusief het fietsvoetveer Vlissingen-Breskens ingaande 2015 uit de Rijksbijdrage betaald moesten gaan worden. Er mocht geen cent meer bij uit de provinciekas. Dat betekende in de praktijk een bezuiniging van ruim 20%. Er werd gekozen voor een vraagafhankelijk vervoer. Bussen laten rijden op trajecten en op tijden dat er veel aanbod is van reizigers. Geen grote lijnbussen over de eilanden langs dorpen waar niemand inzit. Geen bushaltes waar maar 2 reizigers per dag instappen. Het vervoer vanuit de dorpen kon geregeld worden door het inzetten van vrijwilligers. Door Connexxion zouden kleine busjes beschikbaar worden gesteld om dat mogelijk te maken. En samen met het WMO-vervoer van de gemeenten zou er een integraal systeem van vervoer komen. In de avonduren en de vroege ochtend konden WMO-taxi’s gebeld worden om je naar de dichtstbijzijnde bushalte te brengen.

In juni 2013 werd door Provinciale Staten het Beleidsplan Openbaar Vervoer vastgesteld. Op basis daarvan konden Gedeputeerde Staten in 2014 aan de slag met de aanbesteding. Tot zover geen reacties van gemeenten of verontruste burgers. De eerste proeven waren al gedaan met buurtbusjes. Het aantal vrijwilligers was boven verwachting. In het begin wat strubbelingen met busjes die de halte voorbij reden omdat ze vol waren. De PvdA-Statenfractie opende daarvoor zelfs een klachtenlijn, waarop ze zo’n veertig reacties ontvingen. Maar alles leek er op dat dit aanloopproblemen waren die snel opgelost konden worden. In verschillende commissievergaderingen vroeg ik naar de stand van zaken. Hoe stond het nu met het overleg met gemeenten? Moet er niet meer gecommuniceerd worden naar de bevolking? Het leidde tot geïrriteerde reacties van gedeputeerde Van Heukelom (SGP): “U wilt op mijn stoel zitten!” Een Statenlid adviseerde zelfs eens een kopje koffie met de gedeputeerde te gaan drinken. Dat zou de lucht wat opklaren. Het was duidelijk: Statenleden moesten zich bezig houden met het beleid en daarvoor de kaders stellen. De uitvoering is een zaak voor Gedeputeerde Staten. Ondertussen bleef het doodstil bij de collega-Statenleden van andere partijen. En nu de uitvoering zichtbaar gaat worden komen er verontruste vragen. Een gedeputeerde die nu toezegt met de regio’s in gesprek te gaan. Mensen kunnen hun wensen bij de provincie kenbaar maken. Jammer dat die zoveel gevraagde communicatie niet eerder is gestart. Het had veel onrust kunnen voorkomen.

Statenlid Frits de Kaart