Scheikunde

Miljoenen liters onbewerkte olie wordt, via pijpleidingen, vanaf Rotterdam naar Vlissingen aangevoerd. Een controlekamer met tientallen beeldschermen voor bewaking van het productieproces en van de veiligheid. Vervoer, via binnenvaartschepen, van het gerealiseerde product naar leveranciers. Een zeer bevlogen medewerker die de presentatie verzorgt. Moleculen, affakkelen, kraken, opwarming en verdeling in fracties…

De leden van Provinciale Staten zijn uitgenodigd voor een werkbezoek aan Zeeland Refinery. Met een touringcar kregen we een rondleiding over het fabrieksterrein en mochten we een kijkje nemen in de controlekamer. Het was zeker interessant, dat zal ik niet ontkennen. Maar, wat heb ik toch een moeite om alle scheikundige termen en processen te begrijpen. Ik heb het op ‘de middelbare’ zeker geprobeerd, maar de allereerste mogelijkheid om dit vak te laten vallen heb ik gelijk aangegrepen. Het is werkelijk niet mijn ding. Het is voor mij te abstract, niet grijpbaar en moeilijk beeldend te krijgen. Ik heb respect voor mensen, zoals de medewerker die de rondleiding verzorgde, die enthousiast vertellen over chemische processen en de werking van de fabriek. Medewerkers waar een bedrijf trots op mag zijn. Een prima visitekaartje.

Het was voor mij een leerzame middag. Leerzaam in die zin dat ik een bevestiging heb gekregen dat de diversiteit van een ieder zo waardevol is. Waar de één in uitblinkt, heeft een ander meer moeite. Waar bij de één zijn kracht ligt, ligt bij de ander zijn leerpunt. Waar de één enthousiast wordt moet de ander moeite doen om zich te motiveren. Waar mijn kracht en kennis niet ligt, vult de ander mij aan. En dat is juist mooi! Door het (her)kennen en gebruik te maken van onze verschillen maken we elkaar juist sterker. Teamwork, teamspirit! De kracht van ‘samen’.
Dank aan deze bevlogen medewerker. Het was voor mij een waardevolle ‘scheikunde les’!

Corina van der Vliet