2. Gerwi Temmink

Opgroeiend in Overijssel kreeg ik al vroeg de schoonheid – maar ook het belang – van de natuur mee op het boerderijtje van mijn opa. Het noaberschap – buren die bij lief en leed klaar staan voor jou – leerde me dat omkijken naar elkaar belangrijk is. Toen ik elke dag met mijn vriend naar de MAVO ging, ontdekte ik als verlegen jongen toch invloed te kunnen uitoefenen. 

Stoer en sterk als Gerrit was, viel hij niet zo in de smaak bij praatjesmakers uit de stad. Die wachtten hem op school op, sloegen en schopten hem waar ze maar konden. Geheel tegen mijn natuur in, sprong ik midden tussen die kluwen. Met mijn vinger een voor een aanwijzend telde ik hardop de kring rond. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. “Durven jullie wel met zijn allen tegen een? Voel je je nu een held?” riep ik blijkbaar vol overtuiging, want de heren stopten abrupt hun gevecht.. 

Sindsdien blijft opkomen, voor wie dat minder goed of niet kan, mijn drijfveer. Voor die natuur bijvoorbeeld. En het (leef)milieu. Zo wil ik bestaande systemen doorbreken, het vertrouwen herwinnen. Luisteren naar wat jou raakt. Ik zet me daarom nog graag 4 jaar in voor eerlijke, sociale, duurzame politiek. Ga dus voor een betere balans tussen ecologie, economie en het welzijn van elk mens en dier. Want dat is echt nodig!