Prinsjesdag 2015: “Van koets tot koffer”

Middenin de zomervakantie bereikte mij het vrolijke bericht dat ik dit jaar als gast van PvdA Tweede Kamerlid Albert de Vries de opening van de Verenigde Vergadering der Staten Generaal mocht bijwonen. Blijkbaar, zo kwam mij ter ore, heeft Albert de Vries de afgelopen jaren telkens een andere partijgenoot meegenomen als gast en was het oog van het gewestelijk bestuur dit jaar op mij gevallen. Een welkome uitnodiging!

Als kind vond ik Prinsjesdag een buitengewoon feestelijke dag. Niet alleen hing er een sprookjesachtige sfeer omheen van koningen en koninginnen in gouden koetsen die voor mij onbegrijpelijke rituelen uitvoerden, maar ook was het de dag waarop ik ooit (in een lang en grijs verleden) ter wereld kwam. Dat gaf Prinsjesdag een extra lading.

In die vrolijke stemming vertrok ik afgelopen dinsdag vanaf het station in Kapelle naar De Haag. Op het station stond een goedlachs groepje dames met oranje en rood-wit-blauwe atributen, duidelijk op weg naar de residentie. In de trein ontmoette ik – zoals afgesproken – Albert de Vries, die me de hele dag rondgeleid heeft en aan allerlei mensen voorgesteld heeft. Het gebouw van de Tweede Kamer en de Ridderzaal waren mij niet geheel onbekend, maar met Alberts uitleg erbij werd het wel een stuk levendiger en interessanter. In de loop van de dag groeide mijn beeld van de minutieuze voorbereidingen, de vele commissies en het gelobby dat vooraf gaat aan de uiteindelijke besluitvorming in de Tweede Kamer. Er zijn vele knoppen waar aan gedraaid kan worden en de meeste van die knoppen halen de krant niet. Dat maakt dat een Tweede Kamerlid vasthoudend moet durven zijn en een lange adem nodig heeft.

Na aankomst werden wij hartelijk ontvangen in de fractiekamer van de PvdA, waar ik naast allerlei kopstukken ook de Zeeuwse Joyce Vermue mocht ontmoeten. Joyce Vermue zal binnenkort geïnstalleerd worden als lid van de Tweede Kamer voor de PvdA waar zij Manon Fokke vervangt tijdens haar zwangerschapsverlof. Na een rondleiding door de diverse gebouwen, ging de tocht naar de Ridderzaal en vervolgens naar de plenaire vergaderzaal waar Jeroen Dijsselbloem de miljoenennota aanbood.

Aangezien ik in de loop der jaren uiteraard ben gaan begrijpen dat de troonrede en het koffertje (met inhoud) op Prinsjesdag wezenlijk belangrijker zijn dan de gouden koets, was het middagprogramma heel interessant om een keer mee te maken. Wie graag hoedjes en jurken aanschouwt kan vermoedelijk beter thuis tv kijken, want dan zie je ongetwijfeld meer. Ik was in elk geval blij dat ik mijn hoedje thuis gelaten had!

De miljoenennota kende ook dit jaar weinig geheimen meer, de troonrede was traditioneel beschouwend. De dag was er een van voorzichtig optimisme, met gepaste waarschuwingen voor zaken die beter geregeld kunnen of moeten worden. Een oer-Hollandse boodschap, die op dit moment wonderwel leek te passen in de periode van stelselhervormingen en de bijbehorende onzekerheden. Op die manier werden de politieke gevoeligheden behendig omzeild en dat was voor één dag in het jaar ook precies wat men beoogde.

Jeroen Dijsselbloem hield een korte maar stevige toespraak, waarna de Kamervoorzitter haar taak in het jaarlijkse ritueel nogal snel afrondde in een tempo dat niemand kon volgen. Ik vroeg mij persoonlijk op dat moment wel af waar je rituelen voor hebt als je ze niet ten volle benut. We waren blijkbaar toe aan de afterparty.

Na afloop van het formele gedeelte van de dag volgden er verschillende netwerkbijeenkomsten waar politiek en bestuurlijk Nederland elkaar kon ontmoeten. Als broekie uit Kapelle volstond het om voornamelijk te luisteren naar gesprekken tussen anderen, hetgeen mij een goed inkijkje gaf in de Haagse werkelijkheid waar Albert de Vries dagelijks in verkeert.

Kortom: na een prima dag met een aardige gastheer, keerde ik ‘s avonds in Kapelle terug. Van de dames was geen spoor meer te bekennen, maar ik neem aan dat ook zij genoten hebben van Prinsjesdag 2015!

Joyce Bommer (fractievoorzitter Kapelle)