Een bewogen jaar

We hopen dat u deze ledenbrief in goede gezondheid ontvangt. Later in deze brief komen we daar op terug. Eerst kijken we terug op het afgelopen jaar. De maand maart 2020 is gepasseerd. Een jaar geleden waren de verkiezingen van Provinciale Staten. Voor onze partij bleef het aantal zetels ongewijzigd op 4. In het huidige ‘politieke geweld’ hebben we dit gevierd als een overwinning. Het vertrouwen in de sociaal democratie blijft. In de prognoses van nu zien we een forse stijging. Een mooi uitgangspunt voor de verkiezingen van de Tweede Kamer volgend jaar.

Vol frisse moed, maar ook onwennig, begon de nieuwe fractie: Anita, Ralph, Eddy en Corina. We gaan als PvdA weer deelnemen aan het college. De coalitieonderhandelingen zijn intensief maar het resultaat stemt ons tevreden. Trots zijn we op ‘onze’ Anita die als PvdA Gedeputeerde aan de slag gaat. Niek bemenst de vrijkomende Statenzetel en Marion wordt geïnstalleerd als burger commissielid. We zijn compleet, laat de dossiers maar komen…

En die dossiers kwamen snel! Geen tijd om rustig aan elkaar en aan de ‘wereld van de Abdij’ te wennen. Meteen volle bak. Stikstof. PFAS. Pontje Sluiskil. Integriteit. Regionale Energie Strategie. Marinierskazerne. Via schriftelijke vragen stellen we PvdA onderwerpen aan de orde. Volle, soms overvolle, agenda’s met allerlei interessante bijeenkomsten. Kennis vergaren, keuzes maken en taken verdelen. Als team raken we steeds beter op elkaar ingespeeld. Naast privé en werk vormt het politieke werk een vast onderdeel in ons wekelijkse ritme.

Dit vaste patroon is bruut verstoord. Niet alleen voor ons maar voor iedereen. Het coronavirus zorgt wereldwijd voor een onwerkelijke situatie. Veel van ons werken vanaf thuis. Contact met onze ouders, (klein)kinderen en vrienden verloopt via facetime en skype. Het is stil op de boulevard in Vlissingen. Minder verkeer op de A58. Toeristen zijn tijdelijk niet welkom. De grens met ons buurland is ineens een harde grens. Werknemers worden ontslagen, opdrachten voor ZZP-ers geannuleerd. Geen bezoekje aan de horeca of een culturele activiteit. Een streeploze blauwe lucht. T-shirts met ‘hartje zorg’ hangen voor de ramen. Beren staan op de vensterbank om het ‘halen van een frisse neus’ een extra accent te geven. Leerlingen schrijven brieven aan bewoners van verzorgingstehuizen. Op ramen van een middelbare school lezen we “Jongens en meiden, we missen jullie. #Stay Save”. We applaudisseren. Telefooncirkels voor alleenstaande ouderen draaien volop. We doen boodschappen voor elkaar. Een beperkte opsomming van waardevolle initiatieven die ontstaan. Saamhorigheid, solidariteit. Mensgericht denken.

Lodewijk Asscher schreef zondag 23 maart 2020 een, in onze ogen, bijzondere ledenbrief. Het is niet onze bedoeling deze brief te kopiëren maar ook wij spreken onze waardering uit richting de mensen die nu volop aan het werk zijn. De mensen in de zorg (diep respect), de hulpverlening, de bouwvakkers, de vakkenvullers, de docenten, de chauffeurs en alle anderen. Dank jullie wel!

Wij vragen ons af hoe het écht gaat achter alle voordeuren. De combinatie van werken, zorg en thuisonderwijs. Houden gezinnen het vol? Hoe gespannen staat de boog?
Hoe gaat het met onze ouderen, minder validen en alleenstaanden? Neem de eenzaamheid toe?
Hoe gaat het met de mensen in verzorgings- en ziekenhuizen die geen bezoek mogen ontvangen? Of juist met de mensen die op bezoek willen gaan?
Met de mensen die met een ontslagbrief in de hand een uitkering moeten aanvragen?
Wij weten het niet. Het maakt ons bezorgd.

En wat leert ons deze crisis? Over de marktwerking in de zorg. Over de uitbuiting van de natuur. Over het kapitalisme en de verdeling van macht. Over onze privacy. Lessen worden geleerd en ongetwijfeld volgt een uitgebreide evaluatie. Terecht staat de mens nu centraal. Naar onze mening dient de mens deze centrale positie ook ná de coronacrisis te behouden.

Terug naar onze politieke realiteit. Het is zoeken naar wat wel en wat niet kan in deze coronasituatie. De vraag ‘wat gepast is en wat minder’ houdt ons bezig. Als fractie bepalen we per onderwerp of de openbaarheid wordt gezocht of niet. We staan niet stil, het is alleen minder zichtbaar. Er wordt druk gezocht naar een digitale mogelijkheid om de vergaderingen en besluitvorming door te laten gaan. Wij wachten dit af. In de tussentijd ontmoeten we als fractie elkaar online.

We sluiten af met aan te geven dat hulpvragen bij ons kunnen worden gemeld. Wij proberen te helpen waar we kunnen. Let op jezelf en op je omgeving. Blijf gezond en houd afstand. En laten we houvast vinden in de woorden van de Italiaanse premier: “We nemen nu afstand om elkaar straks weer te kunnen omhelzen.”

Met vriendelijke groet namens de PvdA-Statenfractie Zeeland,

Corina van der Vliet-Hart (fractievoorzitter)