Dossier Thermphos
Eerst is de weg van mediation bewandeld door Gedeputeerde Staten in het dossier Thermphos. Dat het Rijk een eigen weg is gaan bewandelen is jammer. De betrokken partijen zijn met de hakken in het zand gaan staan. Wie er nu op gaat draaien voor de saneringskosten zal door de rechter moeten worden uitgemaakt. Naast het trieste feit dat honderden Zeeuwen hun banen al kwijtraakten door het faillissement van Thermphos loopt de teller van de beheerkosten ook nog eens gestaag door.
Het is bijzonder wrang dat de voormalige eigenaar een claim op de boedel legt terwijl hij willens en wetens het bedrijf te gronde heeft gericht. De troep moet opgeruimd worden en de rekening moet betaald worden uit de boedel. De onderneming heeft er jarenlang geld verdiend en nu mag het niet zo zijn dat de gemeenschap de sanering op moet hoesten. Winsten worden geprivatiseerd en de lasten gesocialiseerd. De PvdA-Statenfractie Zeeland vindt dit onacceptabel. Er is nog een strohalm die Brussel heet en kan bijdragen aan de sanering van het fabrieksterrein. Brussel heeft indertijd dumping van buiten de Europese Unie op de fosformarkt niet tegengehouden. Er ligt hier dus een ereschuld.